سلامت محیط
بهداشت محیط شاخه ای از بهداشت عمومی است که با تمام جنبه های محیط طبیعی و ساخته شده بر سلامت انسان تأثیر دارد در محیط طبیعی و ساخته شده به نفع سلامتی انسان متمرکز است. رشته های فرعی عمده از بهداشت محیط عبارتند از: علوم زیست محیطی ؛ پزشکی محیطی و شغلی ، سم شناسی و اپیدمیولوژی .بهداشت محیط در سندی در سال 1989 توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) چنین تعریف شد: آن جنبه های سلامت انسان و بیماری که توسط عوامل محیط تعیین می شود. همچنین به تئوری و عملکرد ارزیابی و کنترل عوامل محیطی اشاره دارد که می توانند به طور بالقوه بر سلامتی تأثیر بگذارند.
بهداشت محیط که توسط دفتر منطقه ای WHO برای اروپا مورد استفاده قرار می گیرد ، هم شامل تأثیرات مستقیم آسیب شناختی مواد شیمیایی ، اشعه و برخی عوامل بیولوژیکی و هم تأثیرات (غالباً غیرمستقیم) بر سلامتی و سلامت محیط وسیع جسمی ، روانی ، اجتماعی و فرهنگی است. ، که شامل مسکن ، شهرسازی ، کاربری زمین و حمل و نقل است.
از سال 2016 در وب سایت WHO در مورد بهداشت محیط آمده است: “بهداشت محیط کلیه عوامل فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی خارج از شخص و کلیه عوامل مرتبط با آن را تحت تأثیر قرار می دهد. این شامل ارزیابی و کنترل آن عوامل محیطی است که می توانند به طور بالقوه تأثیر بگذارند. سلامتی. هدف آن جلوگیری از بیماری و ایجاد محیط های حمایتی از سلامتی است. این تعریف رفتاری را که مربوط به محیط نیست و همچنین رفتارهای مربوط به محیط اجتماعی و فرهنگی و همچنین ژنتیک را حذف می کند.